Heel zorgvuldig deed de verkoopster van de Bijenkorf aan een nieuwe medewerker voor hoe je een knuffel inpakt. Of om het preciezer te zeggen: hoe je een te grote knuffel toch nog in een te klein papier kunt krijgen. Het papier kreukte, het cadeau begon er steeds morsiger uit te zien.
Ze hield haar handen zo dat de jongen goed kon meekijken. Je zag hem denken en leren. Want eerst dacht hij dat hij een te klein papier had afgescheurd. Dat dacht de verkoopster ook. En ik was er al helemaal van overtuigd. Maar de verkoopster liet zien dat het wel degelijk mogelijk is, als je de dikke knuffel maar stevig op zijn buik drukt om hem kleiner te maken. Geduldig legde ze ondertussen uit wat ze aan het doen was.
Nu kon hij het de volgende keer ook.
Het cadeau hebben we aan het Opperwezen gegeven.
(Ik heb er alleen nog geen goeie foto van. En ook het Cadeau staat niet op de foto. Jullie zullen me dus maar gewoon moeten Geloven.)
Ze hield haar handen zo dat de jongen goed kon meekijken. Je zag hem denken en leren. Want eerst dacht hij dat hij een te klein papier had afgescheurd. Dat dacht de verkoopster ook. En ik was er al helemaal van overtuigd. Maar de verkoopster liet zien dat het wel degelijk mogelijk is, als je de dikke knuffel maar stevig op zijn buik drukt om hem kleiner te maken. Geduldig legde ze ondertussen uit wat ze aan het doen was.
Nu kon hij het de volgende keer ook.
Het cadeau hebben we aan het Opperwezen gegeven.
(Ik heb er alleen nog geen goeie foto van. En ook het Cadeau staat niet op de foto. Jullie zullen me dus maar gewoon moeten Geloven.)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten