En ik kocht een peperdure hippe stoel. Nu is het rare met zulke dure aankopen, dat ze eigenlijk niet goed mogelijk zijn. Want hoe weet je dat zo'n peperdure stoel goed zit? En dat was wat ik wilde. Het idee isdat ik als ik op winterse dagen met de verwarming belachelijk hoog, dikke boeken ga lezen en ik zal blijven zitten tot het lente wordt.
In een meubelwinkel ging ik even op deze stoel zitten en dan komt er altijd een verkoper naast je staan. Dat is zijn werk, maar toch krijg je altijd het gevoel dat hij wel wat beters te doen heeft. Dus stond ik snel weer op.
Hij leek me zo op het eerste gevoel goed te zitten, dus ik kocht hem.
Het duurde maanden voor de stoel bezorgd werd en in de tussentijd vroeg ik me af of hij echt zo goed zat. Omdat dezelfde stoel ook in een andere winkel stond, ben ik daar naar binnen gegaan om er nog even in te zitten. Al snel kwam er een verkoper naast me staan. Ook hij had wel wat beters te doen, maar hij bleef staan en gaf me informatie die ik niet nodig had, omdat ik alles al wist. Hij had ook nog eens een erg prettig sikje.
Zo zat ik daar een halve minuut. Ik zei dat hij prima zat en ik zag Hoop in zijn ogen gloeien. Ik durfde niet te bekennen dat ik de stoel al had gekocht, dat ik hem nog even wilde voelen, maar dat niet in die andere winkel durfde te doen, omdat ze daar dan rare dingen van mij zouden gaan denken.
Ik zei dat ik over de stoel nadacht, wat het geval was.
Toen ik wegliep, streek de verkoper door zijn prettige sikje en knikte me teleurgesteld gedag.
(Ik heb te weinig geld voor deze wereld.)
1 opmerking:
Een stoelendans met de stoelen heel ver uit elkaar. Dat is toch altijd leuk.
Een reactie posten